Seda Omay, Yüksek Lisans Öğrencisi

Sakarya Üniversitesi, Felsefe Bölümü

https://orcid.org/0000-0002-5984-3737

DOI: 10.5281/zenodo.14568076

Nietzsche’de Décadence Üzerine Bir İnceleme

Çağının bütün değerlerine karşı savaş açan Nietzsche’yi bu düşünceye götüren şey, kendisinin de içinde bulunduğu 19. yy. Avrupa kültürünün çöküşüdür. O, bu durumu anlatmak için Fransızca décadence kavramını kullanır. Nietzsche kültürdeki çöküşün başlangıcını Sokrates’te ve sonra Platon’da görür. Sokrates ve Platon ile “gerçek dünya” ve “görünen dünya” ayrımı yapılmış, içgüdüye karşı akılcılık temele alınmış, yaşam değil, hakikat en yüksek değer olarak görülmüştür. Daha sonra bu çöküş Hıristiyanlık inancında yaşamın yadsınması, bedenin hor görülmesi, insanın günah kavramı yoluyla değersizleştirilmesi ile sürmüştür. Modern dönemdeki bilimci-pozitivist görüş ise onun son noktasını oluşturmuştur. Modernizm ile Hıristiyanlıktaki din ve Tanrı anlayışı yerini akıl ve bilime bırakmış, dini otorite ve kutsal metinler yerine hakikati aklın verebileceği iddiası ön plana çıkmıştır. Ona göre bu süreç beraberinde nihilizmi meydana getirmiştir. Nihilizmden çıkışın yolu Nietzsche için tüm değerlerin yeniden değerlendirilmesidir. Bu çalışmada Nietzsche’de kültür özelinde décadence kavramı kronolojik olarak incelenmeye çalışılacaktır. Böylece temel olarak Nietzsche’de décadence’ın dereceleri olup olmadığını ve değerini tartışmayı deneyeceğiz.

Tufan Çötok, Doç. Dr.

Sakarya Üniversitesi, Felsefe Bölümü

https://orcid.org/0000-0002-9664-4745

Nesrin Akıncı Çötok, Doç. Dr.

Sakarya Üniversitesi, Gazetecilik Bölümü

https://orcid.org/0000-0003-3577-8325

DOI: 10.5281/zenodo.14568066

An Evaluation of Media Ethics Debates

One of the possible concepts to define today’s world is the ‘media-sphere’. Media is the ground for all kinds of human activities, such as learning, socialization, communication, etc. The tremendous and glorious development of humanity over the last few centuries has led to a change in media relations. This change should be reconsidered in the context of the moral rules that accompany all kinds of human activities, which are necessitated by the ever-changing nature of today’s media relations. In the context of this change, the paper argues that it is difficult to view the media in terms of classical theories: It is not possible to apply general principles to specific situations or to explain each particular situation by applying universal ethical codes due to professional specialization and the chaotic nature of situations. To overcome this difficulty, the possibility of global communication ethics is sought both in the context of situation ethics and particularist ethics oriented towards singular situations, as well as by rethinking collectivist and individualist ethical approaches.

Parisa Hadavibavili, Öğr. Gör.; Doktora Öğrencisi

Sakarya Üniversitesi, Ebelik Bölümü

https://orcid.org/0000-0002-0135-9651

Zekiye Turan, Doç. Dr.

Sakarya Üniversitesi, Hemşirelik Bölümü

https://orcid.org/0000-0002-2763-2820

Yusuf Turan, Öğr. Gör.

Sakarya Üniversitesi, Felsefe Bölümü

https://orcid.org/0000-0002-8169-3480

DOI: 10.5281/zenodo.11032111

Metaphysics of Midwifery in the Concept of Care: A Review Article

Purpose: This paper is a multidisciplinary review that combines the knowledge of midwifery and philosophy perspective to develop an original outlook on the metaphysics of midwifery.
Method: This is a review study. The research was conducted using keywords in the databases between 1995 and 2022. Considering the lack of records related to the exact phrases of “metaphysics of midwifery,” we attempted to categorize the metaphysics into three fundamental keywords, including “midwifery and ethics,” “midwifery and moral responsibility,” and “midwifery and spiritual care.”
Results: Among the retrieved full-text publications, fewer than ten articles discussed spiritual care and ethics in the midwifery field based on their titles and abstracts. Also, a doctoral thesis addressed the metaphysics of love as moral responsibility in nursing and midwifery. Based on our original opinion, the metaphysics of midwifery can be classified into three categories: spiritual and mental health support, moral responsibility, and ethical responsibilities.
Conclusion: We aimed to prove metaphysics exists in midwifery and integrate it into midwifery education programs to increase satisfaction of care in pregnant women. Furthermore, it is anticipated that the findings of this initial review will stimulate further qualitative and quantitative research on midwifery metaphysics, which has remained largely unknown throughout practice and education.

Hamit Balcı, Doktor Adayı

İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi,

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı

https://orcid.org/0009-0000-8223-1600

DOI: 10.5281/zenodo.10411184

Kentsel Dönüşümden Kültürel ve Ahlaki Dönüşüme: Roman Kimliğini Sulukule’de Anlamak

Bu makalede kimlik ile değişim üzerinde durulmakta, öte yandan kimlik ile bireysel kişilik arasındaki tutarsızlıkların imkânları incelenmektedir. Her birey, kendi kimliğine istisna oluşturan karakteristik özellikler sergiler. Bu durum kimliğin bireyi bütün olarak temsil etmesinin önüne geçer. Dolayısıyla, kuşatıcı bir kimlik tespiti çoğu zaman mümkün olmamaktadır. Ayrıca özcü bir anlayışa sahip olan kimliklerin tayini ile iktidar/erk mefhumu arasında bir ilişki de bulunmaktadır. Kimliğin belirlenmesinde erklerin sahip olduğu belirleyici roller, kimliğin dinamik rolünü de hesaba katmamaktadır. Makalede kimliğin dinamik doğası, Romanlarla meskûn bir mahal olan İstanbul’un Sulu kule semti üzerinde değerlendirilmektedir.

Neva Tezcan Topuz, Doktora Öğrencisi

Sakarya Üniversitesi, Felsefe Anabilim Dalı

https://orcid.org/0009-0007-0776-7721

Muhammet Topuz, Yüksek Lisans Öğrencisi

Sakarya Üniversitesi, Felsefe Anabilim Dalı

https://orcid.org/0009-0000-7815-5334

DOI: 10.5281/zenodo.10429800

Descartes’ın Ahlâkı Epistemik ve Metafizik Temellendirmesi

Descartes’ın ahlâk anlayışını incelemek ve erdemle eylemin nasıl birleştiğini görmek, mutluluk ahlâkından ödev ahlâkına evrilen ahlâk felsefesi tarihinde zihinlerimizdeki gediği kapatması bakımından hayli mühimdir. Bu çalışmada, Descartes’ın felsefesinin Stoacı ve Aquinasçı kökenleri irdelenerek ödev ahlâkının temeli ile ilgili verdiği ipuçları ve kendisinin “Geçici Ahlâk” olarak isimlendirdiği maksimler dizgesinin dayanakları ortaya konmaya çalışılmıştır. Nihayetinde Descartes’ın geçici ahlâkının yerini bir kalıcı ahlâkın alıp almadığı, Ruhun İnfialleri’nde ortaya konan sistemin bir kalıcı ahlâk olup olmadığı gibi sorular tartışılmaya devam edeceklerdir.